Irriterend communiceren?

Teamcoaching ING case

3 januari 2020 om 08:42 - by Albert Kamphuis

Zodra het type als het eigen type wordt herkend en geaccepteerd begint er al een verandering in de persoon en in het team, wanneer die herkenning en acceptatie als onderdeel van teambuilding wordt ingezet.

Uit dit team-coaching project het voorbeeld van de belemmeringen als, in dit voorbeeld type 1 en type 7 in hun type kracht gaan staan en elkaar ermee triggeren zodanig dat ze op lage gezondheid niveau op elkaar reageren.

De standaardisering van een werkwijze hoe de IT infrastructuur in te zetten voor de BU’s vergt een lange weg van taaie besprekingen en vertragingen. Na 2 jaar komt er een MT vergadering waartin de standaard aanpak zal worden vastgelegd.

Type 7: “Het klopt nog niet helemaal, ik heb deze aanvullingen’’

Type 1: ”Waarom kom je daar nu pas mee!’’

De proceseigenaar, type 1, spreekt de dag erna zijn irritatie uit in de teambuildings vervolgdag op basis van het Enneagram. De stappen van het proces zijn aan iedereen bekend van het team, de laatste stap was erop gericht de aanpak te rectificeren. Toch gaat een manager, type 7, op de beslissende MT meeting allerlei aanpassingen inbrengen omdat hij de dag ervoor, na analyse, nog hiaten heeft vastgesteld. Hij is op de dag zelf nog bezig geweest daar de laatste hand aan te leggen.

De proceseigenaar is zeer geïrriteerd dat er ondanks alle overleg en fase afspraken nu toch geen beslissing kan komen gezien de aanpassingsvoorstellen die nu weer op tafel liggen. Dat had eerder moeten gebeuren.

Type 1:”er zijn medewerkers van jou ingezet om de laatste versie te kunnen corrigeren, waarom is dat dan niet eerder gebeurd en waarom nu weer op het laatste moment!”

De type 7 manager vindt het duidelijk dat zijn bijdrage belangrijk is om de zaak niet op korte termijn alweer te laten vastlopen en ziet geen reden tot irritatie van de 1. Bovendien houd hij nu ruimte te over om op nieuwe ontwikkelingen snel te kunnen reageren, zijn voorstellen zijn cruciaal en goed doordacht.

Het wordt type 1 duidelijk dat het zijn systeem van innerlijke irritatie is die zijn gedrag naar het team en type 7 manager bepaald en dat zijn argumenten wel goed zijn maar de communicatie beter moet naar andere types, ze missen de innerlijke duidelijkheidsdrive van de 1 en reageren alleen afwijzend op zijn irritatie, waardoor ze de boodschap niet oppikken. Zijn hoge normen en waarde over efficiency en afspraken sturen zijn emotie, zijn waarneming en zijn gedrag naar de ander.

Het bedrijfsbelang is zeer gediend met de ingebrachte aanvullingen, daar is de 1 het na afloop van de discussie wel mee eens, maar waarom niet eerder.

Type 7 reageert met: ‘Er is nu pas om gevraagd er vanuit standaardiseringseisen naar te kijken

Hij kwam dus met zijn onderzoeksresultaat op het laatste moment omdat het nog niet volledig geregeld was. Overigens realiseert de 7 zich, na enig aandringen van de andere MT leden, dat hij die neiging altijd heeft en spreekt af voortaan meer te communiceren in een eerder stadium en duidelijker de tijd afspraken van de 1 te honoreren, nu hij gezien en gehoord heeft wat dat betekent voor de 1, die nu eenmaal het gehele ondersteunende systeem opzet en onderhoudt. Als het goed gebeurd realiseert de 7 zich ook dat het hem weer de ruimte kan geven voor flexibele aanpassingen volgens de procedure afspraken.

De 7 worstelt vanuit zijn systeem ook met het opleggen van grenzen en beperkingen met standaardisering, later, in een aantal coaching gesprekken wordt het de 7 duidelijk dat hij die beperkingen onverstandig vindt en als mensen dan met emotionele argumenten (geïrriteerde type 1) komen, hij daar niets mee kan en vanuit rationele overwegingen en met rationele argumenten dat de ander dan duidelijk maakt. De 7 schiet in zijn ratio en lagere gezondheidsniveaus als een ander hem weerspreekt met emotionele argumenten, want zodra gevoel op komt, vermijdt type 7 op gezondheidsniveau 5, 6 dat zelf te gaan voelen door rationeel te reageren.

Dit wat uitgebreidere voorbeeld laat zien dat de type aspecten de communicatie bepalen en niet in de eerste plaats de inhoud van wat ter tafel ligt in de communicatie uitwisseling.